Jeta Ka Ngrirë Në Shqipëri Albanian edition

Një vepër e fuqishme dhe briliante! Një elegji e trishtuar e identitetit, që sjellë lot ndër sy. Absolutisht prekese e mahnitëse që therë zemren me fjalët më të zgjedhura; një betejë mes demoneve të forcave të erreta dhe energjisë hyjnore të prej qielli, brënda çdo guaske njerëzore: "Nga ku ikim prej boshllëkut/ për të mbushur universin"; një thirrmë e përpjekje për të ndryshuar planetin, e rrënuar nga lakmia, dhe urrejtje,ku njerëriu shfaqet nëpër të "jo të shlodhët e zbavitet, por të qajë e të vuaj, ì mallkuar të përgjakët/ por kurrë, kurrë ì bekuar" në një truall të denje, për të jetuar. ndryshe: "Është mëkat, mëkat të sjellësh këtij ferri, kësaj bote/ engjëjt që janë të prej qielli/ t'i bësh motra të prej toke" Padyshim përshkrim ì perkryer i ndjenjave; vargje të brishta saqe edhe ikja e butë drejtë vdekjes, në këto poezi ngjanë aq normale sa shtrirja e heshtur për gjumë.