Luddancejo, kie la nokto ne fini?as

Per la unua drinko komenci?as la historio de tiuj knaboj, kaj ju pli oni neas la alkoholismon, des pli ?i instali?as en la ?iu­taga kutimo de la nuna socio.



Pro tio, la junaj legantoj bezonas teatrajn verkojn kiel tiun ?i, kiuj realisme prezentas al ili tiun realon. Realo, en kiu tiu feno­meno kreskas en lokoj kiel Varadero, en kiu la senokupiteco estas unu el ?iaj ?efaj kialoj. Sed, kian aliajn elektojn havas la junuloj en tiu urbo?



La plimulto de la lokoj en Varadero a?digas nur eksterlandan muzikon, la?tegan, plenan de kli?oj. En la keglodancejo de la strato 46 en Varadero, loko por keglado (Bowling) kaj dancado, proponas alispecan renkonti?on, kie multaj junuloj ?iun semajnfinon kun­venas por socie vivi.



Multaj povus pensi, ke la historio verkita de Jozefo Kampos kaj Ramón Gómez, estas konceptita la? specifaj realaj personoj, sed ili estas simple realecaj. Nanjo, Re?jo kaj Ernesto estas geknaboj, kiuj vizitas tiun ejon ?iusabate; ili estas junuloj, kiuj amas, timas, gajas kaj vivas sian propran destinon.



Inter la valoroj de tiu ?i historio eblas mencii la kura?on de la a?toroj montri alian viza?on de la junularo, la instruon, ke la mensogo havas mallongajn krurojn kaj estas malkovrita pli a? malpli frue, iliajn malcertecojn anta? la veno de la unua amo.



Ne perdu la ?ancon ?ui tiun ?i amuzan spektaklon, la? la ritmo de la amikoj de la luddancejo.



Bebe Orozco, ?urnalistino