Medytacja Advaita III

Kiedy umysl jest odwrócony, osi?ga si? samo?wiadomo?c, a wewn?trz samo?wiadomo?ci jest wszechobecno?c i wszechmoc. Kiedy to si? dzieje, zdajemy sobie spraw?, ?e wszystko jest projekcj? naszego wlasnego umyslu. ?e wszystko jest Bytem, przez caly czas, ?e wszystko, co si? kontempluje jest Bytem i ?e jest si? Tym. W ramach tego wewn?trznego zjawiska mentalnej projekcji odkrywamy, ?e poj?cia grzechu, zbawienia i kary s? jedynie iluzorycznymi poj?ciami, które wywoluj? skutki tak dlugo, jak dlugo kto? w nie wierzy. Cale stworzenie jest tylko gigantyczn? projekcj? wlasnego uniwersalnego umyslu, gdzie czas i przestrze? zale?? od substancji mentalnej. Koncepcje Kosmicznej Inteligencji, Boskiego Planu, ewolucji, to wszystko wierzenia, projekcje, utrzymywane przez umysl. Nawet Bóg, którego postrzegamy jako oddzielonego od nas samych, jako wyizolowan? sil? transcendentn? do naszego "ja", jest mentaln? prekoncepcj?, jeszcze jednym przekonaniem w ramach dwoisto?ci umyslu, iluzoryczn? projekcj?. Prawdziwy Bóg jest Bytem, którym si? jest, który jest identyczny z sob? samym, który jest tym, co jest przez caly czas, który jest niezrodzony, niezmienny, wszechobecny, wszechwiedz?cy, który nigdy nie przestaje byc; od którego nie jeste?my oddzieleni nawet na chwil?.