Z genealogii kary

Niniejszy esej analizuje koncepcj? genealogii kary, któr? Friedrich Nietzsche rozwija w Genealogii moralno?ci, zmierzaj?c do wykazania, ?e w filozofii Nietzschego znajduj? si? refleksy o znaczeniu prawniczym, które mog? miec istotne znaczenie we wspólczesnej dyskusji o prawie karnym. Ekspozycja rozwija si? w dwóch rozdzialach, które dotycz? odpowiednio: poj?cia genealogii i genealogii kary. Dluga historia kary pokazuje radykaln? plynno?c jej znaczenia, co uniemo?liwia wypracowanie jakiejkolwiek ostatecznej koncepcji. Jednak genealogia jest w stanie odzyskac ukryty sens kary: jest ona aktywnym uczuciem, przyjemno?ci?, jouissance, uczt?. Ogólnie rzecz bior?c, Nietzsche interpretuje proces humanizacji kary jako udoskonalenie okrucie?stwa, w którym okrutny aspekt kary nie zostaje stopniowo zniesiony, lecz spot?gowany, znajduj?c si? dzi? w sposób utajony nawet w najbardziej cywilizowanych karach.